Biyolojik olarak çocukken, ergenliğe girmeden önceki fiziksellikteki halime ait bir anım var. Bir gün dedemle bir yere gitmiştik ve kitap bakarken orada birilerinin hayat hikayelerinin çocuklara göre renklendirilmiş versiyonunu görmüştüm. Peygamberlerin hayat hikayeleridi. Hepsini almak istemiştim lakin kitapların tane olarak aşırı pahalı olması nedeniyle 1 yada 2 tane almıştık, ilk aldığım hangi peygamberdi hatırlamıyorum. Sonraları zamanla Annem ve Babamla gittiğimizde aldım tek tek hepsini. Babam gece vakti uyumadan önce bana Davud, İbrahim, Süleyman, Nuh, Musa, Eyüp, Yusuf, İsa, Yunus, Adem, peygamberlerinin çocuk versiyonunu okurdu.
Ergenliğe girene kadar uyumadan önce hayalim bu peygamberle Cennete gidince tanışma arzum vardı. Çünkü onlar benim Kahramanlarımdı hepsi özel kişilerdi o zamanki Alihan için.
Ek bilgi: Fiziksellikte doğma büyüme, Müslüman Türk ailenin arasında büyüdüğümü belirtiyim.
Çevremdeki insanlar Muhammed peygamberi de anlatırdı. Ancak Muhammed peygambere ilgim yoktu. Muhammed peygamber hayatı ile ilgili kitapları da okuduğumu belirtiyim.
İçlerinden Babamın bana Davud peygamberi anlattığı, öncesinde kitabı okumuştu, bir konuşmamız vardı gece uyumadan önce.
Ancak beni etkileyen o zamanki Biyolojik olarak çocuk halimi etkileyen Eyüp peygamberin hayatıydı.Bir insanın Elinden herşeyi alınsa bile Nasıl Yaradana inanabiliyordu.Yaradanı övebiliyordu. Korkmuştum, Biyolojik olarak çocukken, Babam Eyüp peygamberin hikayesini anlattığında . Babama başıma böyle bir şey gelirse yanımda olup beni korur musun dediğimi, bilgi olarak hatırlıyorum. Masumene bir anı.
Eyüp peygamberin bu hikayesi yıllar sonra gerçek oldu.Elimden herşey alınsa da,Yaradanı övebiliyorum. Yaradanın iyi ve iyilik yapan olduğunu, zorluklarla karşılaştığımda bir şey anlatmak istediğini çözebiliyorum.İçsellik olarak konuşuyorum.Bankam daki parayı herşeyim olarak görmüyorum.Bağın önemini arttırabileceğim bir ortamda değilsem ve bütün ruhlar için yalnız olarak güçlenmem gerekiyorsa herşeyi kaybetmiş hissindeyim.Bağ yoksa her şeyi kaybetmiş birisiyim.
Bazen youtube videoları izliyorum.atacağım link’ youtube videosuna bakmanız yeterli.Kratos içselliğimde kendimle yüzleşmem olarak görüyorum.Yardımcı olduğu aktarıyorum ki başka insanlarda bir gün yardım için kullanabilir diye düşündüm.2. dakika 25.saniyede dediği şey beni etkiledi.Hizmet için yine herkesi ve herşeyi yitiriyim diyor kratos. Bağ’ı hissedememek de kaybetmekdir.2.dakika 30 saniyede kratos diyor ki ” yine sen olmama mani olacak gücüm kalacak mı peki,” aslında ilk gençlik hali firavunlaştığı zamanki hali olarak algılıyorum içselliğimde, sonra kratos benim umudum var diyor.” ben orayı şöyle hissediyorum benim inancım var.Yaradanın iyi ve iyilik yaptığına dair.”
Özellikle belirtiyim İşe başladıktan sonra arzu büyütmek zor işmiş. İş çevresinde insanlar egoist bencil olmalarından olsun, Toplumun kişiyi etkilemesini kemiklerimin içinde ki iliklerime kadar hissediyorum. toplumla etkileşime girince arzu büyütmek niyet ekleme zorlanıyorum.Umarım bütün ruhlara ihsan edeceğim arzularıma niyet ekleyebilirim.
15-20 yıl sonra birileriyle tanışıyorlar.Kendilerine Kabalistler diyorlar.Ve bu peygamberler kişinin içselliğindeki nitelik,özellikler,İnsanın içinden geçtiği zorlu koşulların hislere dökülmüş hali olduğunu anlatıyorlar.
Dünyaya Barış’ın geleceği güne kadar çevrenize iyi bakın.iyi günler.
Göktürk 